กลอนอินเตอร์( เนต )

เริ่มเรียน

อินเตอร์เนตในชีวิตประจำวัน เปรียบความรักเธอฉันมิเศร้าหมอง ก้าวมาเรียนด้วยหัวใจที่หมายปอง ถึงความรักเราสองที่มั่นคง
แสงตะวันยามเช้ากวนใจนัก แต่ต้องหักห้ามใจต้องประสงค์ แปดโมงเช้าวันจันทร์รีบดำรงค์ สู่พะวงแห่งห่วงโซ่โลกอินเตอร์